- бейберекеттен
- ет. Берекесі кету, берекесіздену. Ол екі-үш күнге дейін өзіне-өзі келе алмай ала бөртіп, шайқалып-теңселіп, ішінен қайнап бітеу жора боп, б е й б е р е к е т т е н і п жүрді (Ө. Тұрманжанов, Адам., 91).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.